De behandeling van het os coccygis(stuitje)
Bij de behandeling van het stuitje gaat het niet altijd alleen om het stuitje. Zowel bij acute als bij chronische klachten van het stuitje speelt de keten van arthrogene-musculaire-viscerale(gewricht-spier-organen) structuren een hele grote rol.
Oorzaak van deze klacht is vaak door een direct-trauma(b.v. val op het bekken) geboorte of mishandeling.
Ook wil nog weleens de klachten ontstaan vanuit een verkeerde stand van het bekken, verkeerde houding van het lichaam,discuslijden laaglumbaal bv radiculair syndroom(HNP) en door mogelijk viscerale veranderingen in het bekken
Dit wordt ook wel de “Referred Coccygodynie” genoemd
De veranderde positie(dispositie) van het stuitje gaat arthrogeen gepaard met:
- standsverandering van het sacrum(heiligbeen)
- hypomobiliteit van L5-S1,
- discuslijden L5-S1 en L4-L5
- hypomobiliteit van de thoracale-cercicale wervelkolom
- hoofdpijn wat kan zelfs ontstaan door prikkeling van de dura mater(harde hersenvlies).
- reactieve dysbalans in de musculaire-viscerale keten.
Bij de repositie(=corrigeren) van het stuitje, wat van buitenaf gebeurd en patiëntvriendelijk is, moet dit zowel in het acute als in het chronische stadium meteen een reactie geven.
De behandeling wordt vervolgens altijd gecontinueerd met een doorverwijzing naar de bekkenfysiotherapeut voor ontspanningsoefeningen van de bekkenbodemspieren bij een goede stand van het os coccygis.Dit is een eenvoudige oefening en men kan deze oefening thuis verder continueren
Wanneer men positief reageert op de behandeling is men vaak na 2 sessies zo goed als klachtenvrij.
Bij aanhoudende klachten wordt nog vaak een laterale X-foto geadviseerd zowel in zit als in stand om te zien hoe de positie is van het stuitje.
Dit is ook belangrijk voor mogelijk een combinatiebehandeling met de pijnpoli; op dezelfde dag een behandeling ook een afspraak voor een behandeling middels een infiltraat(injectie) op de pijnpoli.
Bij aanhoudende klachten in met name de discus in de art.sacro-coccygeale en de inter-coccygeaal gewrichten heeft dit een positief effect
Vaak is 1 behandeling samen met de pijnpoli voldoende.
Twee weken na de combinatiebehandeling is het advies een vervolgafspraak te maken met een bekkenfysiotherapeute voor controle en nabehandeling van de bekkenbodemspieren voor verdere bevordering van het genezingsproces.
Er wordt nog weleens om een 2e injectie gevraagd wat zeker voorkomt om het gevoel te krijgen dat het goed zit
Wel moet men rekening houden met een wachttijd van 3 a 4 weken.
Het doel van de multi-disciplinaire samenwerking is het in balans brengen van de gewrichten,de musculatuur en de viscera die belangrijk zijn om het functioneren weer te optimaliseren.
Dit is zeer noodzakelijk het samenwerken met een bekkenfysiotherapeut, osteopaat, oefentherapeut Cesar en/of acupuncturist
Ook samenwerking met een gynaecoloog,proctoloog en orthopeed is van groot belang voor aanvullende disgnostiek met mogelijk daaropvolgend een behandeling
Dit is zeer noodzakelijk het samenwerken met een bekkenfysiotherapeut, osteopaat, oefentherapeut Cesar en/of acupuncturist
Ook samenwerking met een gynaecoloog,proctoloog en orthopeed is van groot belang voor aanvullende disgnostiek met mogelijk daaropvolgend een behandeling
Daarom is het zeer noodzakelijk interdisciplinair samen te werken met een bekkenfysiotherapeut, osteopaat, oefentherapeut Cesar en/of acupuncturist.
Het stuitje, een vergeten botstuk
"Het stuitje, maar vooral ook de patiënt met pijn aan het stuitje verdient meer aandacht". Vanuit deze gedachte hebben orthopedisch manueeltherapeuten Cecile Rost, Meine Veldman en Roel Stupers hun handen ineen geslagen. Zij zetten zich vanuit eigen expertise in voor patiënten met chronische coccygodynie.
Chronische coccygodynie is een aandoening met pijn in de regio van het stuit-of staartbeentje die langer dan twee maanden duurt. Het is een aandoening die tot aanzienlijke pijn en functioneringsproblemen kan leiden. Een bevalling, een val op het stuitje of een chronisch repetitief trauma zijn de meest voorkomende oorzaken van coccygodynie.
Klachten uiten zich met name in pijnprovocatie bij (langdurig) zitten of opkomen uit zit. De diagnose wordt gesteld middels de anamnese waaruit deze klachten blijken en het opwekken van de pijn bij palpatie of mobilisatie van de coccyx.
Onvoldoende aandacht voor het stuitje
"Het stuitje is een vergeten botstuk", aldus Meine Veldman. "In mijn opleidingen heb ik er nauwelijks iets over geleerd. Dit geldt niet alleen bij therapeuten maar ook bij huisartsen, orthopeden en pijnpoli's". Volgens Cecile Rost benoemen mensen met stuitklachten hun pijn vaak niet. De pijn is niet zichtbaar waardoor de pijn niet altijd door anderen serieus wordt genomen. Maar bijvoorbeeld ook door schaamte of angst voor inwendig onderzoek of behandeling. Roel Stupers geeft aan dat de patiëntengroep daarom waarschijnlijk veel groter is dan wordt vermoed. "Hopelijk kunnen we er aan bijdragen dat mensen voor hun stuitpijn gaan uitkomen. We hopen veel meer aandacht te kunnen gaan geven aan het stuitje".
‘Mensen met stuitklachten benoemen hun pijn vaak niet. De pijn is namelijk niet zichtbaar, maar ook door schaamte of angst voor inwendig onderzoek of behandeling’
Tekst: Sanne van der Poel
Overgenomen van http://www.movemens.nl/
Klik op onderstaande foto om het gehele artikel te lezen
tttt
